Με το βλέμμα στη Μητρότητα: η Βουλή ως καθρέφτης του συλλογικού μας ψυχισμού.
Η Βουλή των Ελλήνων, πέραν από Ναός της Δημοκρατίας και σύμβολο της ελευθερίας, ιδίως για τη μεταπολιτευτική πραγματικότητα της χώρας, [...]
Ο ΡΙΝΟΚΕΡΟΣ και πώς να μην μεταμορφωθούμε
Η μεταμορφωτική διαδικασία της θεατρικής πράξης συναντά την θεραπευτική διαδικασία της δραματοθεραπείας. Ο κόσμος μας γίνεται σκληρός, αποκτά παχύ δέρμα σαν ρινόκερος, πια δεν αντέχει την απουσία ελέγχου, της σταθεράς, της ηθικής και της ασφάλειας. Χρειάζεται να προστατευθεί κάτω από ένα παχύ δέρμα. Πώς μεταμορφώνεται κάποιος σε ρινόκερο; […]
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ – ΧΕΝ ΚΗΦΙΣΙΑΣ
Με αφορμή το συλλογικό έργο, με τίτλο: "Το Σώμα: Αναπαραστάσεις, σεξουαλικότητα, ασθένειες, πάθη, πολιτισμικές και ανθρωπολογικές εκφάνσεις" στο οποίο είχα [...]
Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
8 του Μάρτη Σήμερα! Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας […]
Η “ΕΥΤΟΠΙΑ” είναι γεγονός!
Το Κέντρο Συστημικής Ψυχοθεραπείας και Έρευνας, μέσα από το διαρκές ενδιαφέρον του για τον άνθρωπο, αναπτύσσεται και απλώνει καινούρια βλαστάρια και ανθούς, τα οποία, συνδεόμενα, συνθέτουν έναν Νέο Χώρο δημιουργικής αναζήτησης αλλά και ψυχικής έκφρασης. Μετά από πολύμηνες προσπάθειες της επιστημονικής συνυπεύθυνης και δημιουργικής επόπτριας του κέντρου μας, Λουκίας Αποστολίδη, η “ευτοπία” είναι γεγονός και μάς εισάγει σε νέες διαστάσεις! […]
Αναστάσιος: Ένας άγγελος αλληλεγγύης, συμφιλίωσης και ψυχικής ανθεκτικότητας
Από σήμερα, θα αναπαύεται «ἐν σκηναῖς τῶν Δικαίων» ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, ο άνθρωπος που ανασυγκρότησε την ορθόδοξη εκκλησία στη γείτονα χώρα, εργαζόμενος πάντοτε ακατάπαυστα και φιλόστοργα προς την κατεύθυνση της εξομάλυνσης του αρνητισμού και της γεφύρωσης των διαφορετικών οπτικών, με γνώμονα, πάντα, την αρμονική ανθρώπινη συνύπαρξη. […]
Στέλιος Καζαντζίδης: Όταν το τραύμα γίνεται θρύλος
Στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας, σε μια συνηθισμένη τηλεφωνική συνομιλία με τον γιο μου, πετυχαίνοντάς τον λίγο πριν μπει στον κινηματογράφο για να δει την ταινία «Υπάρχω», αναδύθηκε αυθόρμητα ένα ερώτημα που άγγιξε την καρδιά της διαγενεακής σχέσης του Λαού μας με τον Στέλιο Καζαντζίδη:«Θυμάσαι τον Καζαντζίδη; Εσύ ήσουν μικρός, τότε…», τον ρώτησα, καθώς ανήκει στη γενιά των “Millennials”.Η αφοπλιστική απάντησή του, «Τι λες, ρε μάνα, τον Καζαντζίδη, δεν θυμάμαι;»,αλλά και η έντονη προσέλευση των νέων στην ταινία, μού πυροδότησαν σκέψεις για τον τρόπο με τον οποίο ο θρύλος του μεγάλου καλλιτέχνη καταλήγει, ως σημείο αναφοράς, να γεφυρώνει τα βιώματα του χθες και του σήμερα, ενώ, παράλληλα, μου ανέσυραν μνήμες μιας αλλοτινής εποχής. […]