Η μελέτη εντάσσεται στα πλαίσια των εκδηλώσεων της Επιτροπής ‘’Ελλάδα 2021’’, με αφορμή τη συμπλήρωση 200 χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης και διερευνά σε βάθος τις θετικές επιδράσεις της Μουσικής στη συμπεριφορά και τον ψυχισμό των ανθρώπων.
Ιδιαίτερα κατά την περίοδο της τουρκικής σκλαβιάς και μέσα στην αγριότητα εκείνων των χρόνων, η δύναμη των στίχων και των ήχων καλλιέργησε ένα κλίμα πνευματικής και ψυχικής αφύπνισης, καθώς και εθνικής συνείδησης και ενότητας ώστε να οδηγήσει τον λαό μας να διεκδικήσει το πολυτιμότερο αγαθό της Ελευθερίας.
Ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν, του Διονυσίου Σολωμού,
Οι Προδρομικοί στίχοι του Ρήγα Φεραίου :
Ως πότε, παλληκάρια, θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σαν λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά;
Κάλλιο είναι μια ώρας ελεύθερη ζωή,
Παρά σαράντα χρόνους σκλαβιά και φυλακή.
Τα κλέφτικα, καθώς και τα δημοτικά τραγούδια, ο χορός του Ζαλόγγου, αλλά και τα φιλελληνικά εμβατήρια, μαζί με εμπνευσμένους από τα δεινά της σκλαβιάς πατριώτες και φιλέλληνες συνθέτες άναψαν τη σπίθα της Επανάστασης, εμψυχώνοντας συγχρόνως τους αγωνιστές της πατρίδας μας.
Η ψυχοκοινωνική ταυτότητα των Ελλήνων, όπως χαρτογραφείται μέσω της τέχνης των στίχων και των ήχων, είναι ένα ελάχιστα μελετημένο πεδίο.
To ελληνικό ψυχογράφημα που συνθέτουμε, δια μέσου της μουσικής, από τους πολέμους και την εθνική ολοκλήρωση του Νεοελληνικού Κράτους, μπορεί να προσφέρει μια πρωτόγνωρη συνειδητοποίηση της ιδιοσυγκρασίας, των αρετών, καθώς και των ελαττωμάτων της φυλής μας.
Η συνειδητοποίηση αυτή μπορεί να αποτελέσει έναν αποφασιστικό παράγοντα προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις σύγχρονες προκλήσεις και δυσκολίες, εργαζόμενοι για ένα κοινό όραμα που να αφορά στο παρόν και το μέλλον της πατρίδας μας.
Στη συγκεκριμένη μελέτη η Μουσική παίρνει τη μορφή ενός κοινού νήματος που συνδέει τον ελληνισμό, όπου γης, εμπνέοντας την καλλιέργεια, την ενότητα, τη σύμπνοια και την αλληλεγγύη.
Η Μουσική, σαν ένα ΄΄όχημα πολιτισμού΄΄, που μεταφέρει ιδεώδη και αξίες από γενιά σε γενιά, κυρίως στη σύγχρονη συγκυρία, όπου ή νέα γενιά βρίσκεται αντιμέτωπη με μια υπαρξιακή και πολιτισμική κρίση, είναι ένας από τους βασικούς στόχους αυτής μας της μελέτης.
Με βάση τα παραπάνω ενσωματώνουμε τον λόγο και τις απόψεις Ελλήνων μουσικοσυνθετών, που άφησαν το αποτύπωμά τους στο ελληνικό γίγνεσθαι, εμπλουτίζοντας τον πολιτισμό, την παιδεία και τον ψυχισμό πολλών γενεών, δημιουργώντας παράλληλα γέφυρες με τους γηγενείς του εξωτερικού αλλά και αγγίζοντας και ευαισθητοποιώντας ανθρώπους άλλων πολιτισμών, δημιουργώντας συνηχήσεις που καλλιεργούν την ειρήνη και την αλληλεγγύη μεταξύ των λαών.