Όλα είναι σχεδόν έτοιμα για ένα προσκύνημα στα «άγια» της γενέτειράς μου χώματα.
Στον Βορρά, αυτόν που μ’ ανέστησε, φιλοξενώντας, άλλοτε με στοργική διάθεση κι άλλοτε ως
τόπος δοκιμασίας και εξέλιξης, τα πρώτα, παιδικά και νεανικά μου, χρόνια.
Με ιδιαίτερη συγκίνηση υποδέχομαι τα αγγέλματα αγάπης και τη θέα της τρυφερής αγκάλης
των δικών μου ανθρώπων, που έχει ήδη ανοίξει για να με καλωσορίσει.
Έτσι, σας προσκαλώ κι εγώ με τη σειρά μου και σας προσμένω για ένα νοσταλγικό αντάμωμα,
έναν διαγενεακό διάλογο από καρδιάς, όπου θα μοιραστούμε αναμνήσεις και αρώματα από το παρελθόν,
θα συζητήσουμε τις έγνοιες μας για το παρόν και θα αναζητήσουμε την ελπίδα για το μέλλον.